Ορθόδοξος συναξαριστής 11 Φεβρουαρίου, σήμερα εορτάζει ο Άγιος Βλάσιος επίσκοπος Σεβαστείας
Λαιμόν Βλάσιος εκκοπείς διά ξίφους,
Αλγούσι λαιμοίς ρευμάτων είργει βλάβας.
Ενδεκάτη Βλασίου τάμεν αυχένα χαλκός ατειρής.
Ο Άγιος Βλάσιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορος Λικινίου (308 – 323 μ.Χ.). Σπούδασε ιατρική αλλά προσέφερε χωρίς χρήματα τις υπηρεσίες του, ως φιλανθρωπία, στους πάσχοντες και ασθενείς. Εκτός από την ιατρική βοήθεια χορηγούσε δωρεάν στους ασθενείς τα φάρμακα και τους έδινε τα έξοδα νοσηλείας τους. Η φιλανθρωπική δραστηριότητα εκαλλιεργείτο στην ψυχή του από την αγάπη προς τον Θεό και τη μελέτη της Αγίας Γραφής. Η Εκκλησία τον δέχθηκε στις τάξεις του ιερού κλήρου και τον εξέλεξε Επίσκοπο Σεβαστείας.
Επί της βασιλείας του Λικινίου, ο έπαρχος Αγρικόλας τον συνέλαβε και τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια. Οι στρατιώτες, αφού τον μαστίγωσαν ανηλεώς με ραβδιά, τον κρέμασαν από ξύλο και στην συνέχεια τον οδήγησαν δεμένο στην φυλακή. Έπειτα τον έριξαν στο βυθό μιας λίμνης. Όμως ο Άγιος, μετά την θαυματουργική του επέμβαση του Θεού, διασώθηκε. Εξοργισθέντες τότε οι εχθροί της πίστεως τον αποκεφάλισαν το 316 μ.Χ.. Έτσι, ο Άγιος Ιερομάρτυς Βλάσιος έλαβε από τον Κύριο της δόξας το στέφανο του μαρτυρίου.
Η Σύναξή του ετελείτο στο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν κοντά στο Μαρτύριο του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου.
Απολυτίκιον
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Φερωνύμως βλαστήσας, ως δένδρον εύκαρπον, ιεράρχα Κυρίου Βλάσιε ένδοξε, μαρτυρίου τους καρπούς κόσμω προήγαγες και θαυμάτων δωρεάς αναβλύζεις δαψιλώς, ως θείος ιερομάρτυς τοις καταφεύγουσι πάτερ τη αντιλήψει της πρεσβείας σου.
Έτερον Απολυτίκιον
Ήχος πλ. δ’.
Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν· διά τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Βλάσιε· πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον
Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Ο θείος βλαστός, το άνθος το αμάραντον, αμπέλου Χριστού, το κλήμα το πολύφορον, θεοφόρε Βλάσιε, τους εν πίστει τιμώντας την μνήμην σου, ευφροσύνης πλήρωσον της σης, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
Κάθισμα
Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.
Εκβλαστήσας ως δένδρον πανευθαλές, εν τω οίκω Κυρίου Ιερουργέ, πολλούς κατεφύτευσας, προς την γην την σωτήριον, και ως κριός ποιμνίου, καλώς ηγησάμενος, δεσμευθείς εσφάγης, θυσία γενόμενος, τω δι’ ευσπλαγχνίαν, ως αρνίον σφαγέντι, και χαίρων ανέδραμες, προς αυτόν Πάτερ Βλάσιε. Διά τούτο βοώμέν σοι· Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.
Κάνε το σχόλιο σου