Η πορνεία είναι ένα από τα φοβερότερα πάθη, όμως όπως όλα τα δηλητήρια έχει και αυτό το αντίδοτο του.
Από τρία μέρη αποτελείται κάθε λογική ψυχή κατά τον Θεολόγο Γρηγόριο.
Την αρετή του λογιστικού την ονομάζει φρόνηση και σύνεση και σοφία.
Την αρετή του θυμικού, ανδρεία και υπομονή.
Και την αρετή του επιθυμητικού, αγάπη και σωφροσύνη και εγκράτεια.
Η δικαιοσύνη είναι διασκορπισμένη σε όλες αυτές και τις κάνει να ενεργούν ανάλογα και κατάλληλα.
Με τη φρόνηση πολεμά εναντίον των αντιθέτων δυνάμεων και υπερασπίζεται τις αρετές.
Με τη σωφροσύνη βλέπει τα πράγματα απαθώς.
Με την αγάπη τέλος πείθει να αγαπάς όλους τους ανθρώπους όπως τον εαυτό σου.
Με την εγκράτεια περιορίζει κάθε ηδονή.
Με την ανδρεία και την υπομονή οπλίζεται για τους αόρατους πολέμους. Αυτά αποτελούν την αρμονία του ευήχου οργάνου της ψυχής.
Εκείνος που φροντίζει για τη σωφροσύνη και ποθεί την μακάρια αγνεία, την οποία δε θα σφάλει κανείς, αν την ονομάσει απάθεια, ας σκληραγωγεί το σώμα του και ας το μεταχειρίζεται σαν δούλο(Α΄Κορ. 9, 27), και με ταπεινό φρόνημα ας επικαλείται τη θεία χάρη, και θα επιτύχει το ποθούμενο.
Εκείνος που τρέφει το σώμα του με υπερβολικό φαγητό, θα υποφέρει από το πνεύμα της πορνείας.
Γιατί όπως το πολύ νερό σβήνει τη φωτιά, έτσι την έξαψη της σάρκας και τις αισχρές φαντασίες εξαφανίζει η πείνα ή η εγκράτεια ενωμένη με ταπείνωση ψυχής.
Φιλοκαλία
